Aktan-erciyes, Aslı2024-10-152024-10-15202001305-578Xhttps://doi.org/10.17263/jlls.803576https://hdl.handle.net/20.500.12469/6615Bu çalışma çocukların anadil ve ikinci dilde hareket olaylarını nasıl anlattıklarını araştırmaktadır, Türkçe (D1: Anadil), İngilizce (D2: İkinci dil). İngilizce hareketin yapılış şeklini fiilde, hareketin yönünü ise fiil dışındaki bir yapıda kodlayan uydu-çerçeveli bir dildir. Buna karşılık Türkçe fiil-çerçeveli bir dil olup hareketin yapılış şeklini daha çok fiilimside, hareketin yönünü ise fiilde kodlamaktadır. İki temel araştırma sorusu cevaplanmaya çalışılmıştır: (1) Edinilen ikinci dil anadildeki hareket olay anlatımlarını etkilemekte midir? (2) Diller arası etkileşim iki yönlü müdür? Yüz on iki 5 ve 7-yaş grubu tek dilli (D1: Türkçe ve iki dilli çocuk (D1: Türkçe, D2: İngilizce) çocuk araştırmaya katılmıştır. Katılımcılar Kurbağa, Neredesin? İsimli yazısız kitap için anlatılar üretmişlerdir. Kitabın içinde yer alan ve hareket olaylarını temsil eden altı sahne kodlama için seçilmiştir. Bunlar sırasıyla: (1) Kurbağanın kavanozdan kaçması, (2) Köpeğin pencereden düşmesi, (3) Tarla faresinin delikten çıkması, (4) Baykuşun ağaçtan çıkması, (5) Köpek ve çocuğun düşmesi ve (6) Çocuk ve köpeğin göle düşmesi. D1 anlatımlarında 5-yaş iki dilliler 5 yaş tek dillilere kıyasla ifadelerinde daha fazla hareketin yapılış şekline atıfta bulunup, hareketin yönü bilgisine daha az yer verirken, bu farklılık 7 yaş grubu iki dilli ve tek dilli çocuklarda gözlemlenmemiştir. İki dilli çocuklar D2 anlatımlarında D1 anlatımlarına nazaran daha az hareket şekli ve daha fazla hareket yönü içeren anlatımlar oluşturmuşlardır. Bulgular 5 yaş iki dillilerin edindikleri ikinci dil nedeniyle D1’deki anlatılarının farklılaştığını ancak aynı etkinin 7 yaşta görülmediğini ortaya koymaktadır. Bulgular iki dilin etkileşimi ve bunun D1 ve D2 hareket olay anlatımlarına yansımasına ışık tutmaktadır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle1127114531610.17263/jlls.803576