Oyunculukta duyu belleği çalışmalarının sinirbilimin bulguları ışığında yeniden değerlendirilmesi

Abstract

Konstantin Stanislavski’nin oyuncu eğitiminin ve performansının sistematik egzersizlerle ‘içsel’ ve ‘dışsal’ olarak çalışılmasını amaçlayan ‘sistem’, tiyatro anlayışına ve ilkelerine gerçekçi bir yaklaşım getirmiştir. ‘Duyu belleği’ çalışmaları, ‘sistem’in bilimsel temellere dayanarak oluşturulmuş bir unsurudur. Lee Strasberg’in meydana getirdiği Metot Oyunculuğu ise ‘duyu belleği’ çalışmalarını temel alarak Stanislavski ‘sistem’inin devamı niteliğinde bir yöntemdir. Bu iki oyunculuk kuramcısı, uygulayıcısı ve oyunculuk yöntemi araştırmacısının birbirleriyle etkileşimleri başta Amerika ve Avrupa olmak üzere dünyanın pek çok yerinde oyunculuk yaklaşımı anlamında önemli bir değişime sebep olmuştur. Bu tez, dayanağını bilimden alan bu yöntemlerdeki ‘duyu belleği’ çalışmalarının çağdaş sinirbilim araştırmalarının insan beyni, zihni ve doğasına ilişkin son bulguları ışığında, incelenmesini amaçlamaktadır.