Kama Muta ve Bakım Verme Davranış Sistemi İkincil Stratejileri Arasındaki İlişki

Abstract

Bu çalışmada bakımverme davranış sistemleri ikincil stratejileri ile kama muta duygusu arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Günlük hayatta kurulan ebeveyn-çocuk veya romantik ilişkiler gibi birçok ilişkide taraflar birbirlerine karşı bakımverme davranışı sergileyebilirler. Bu davranışların ortaya çıkması ile ilişkili olabilecek birçok farklı değişkenden birisi de duygulardır. Literatürde yakın zamanda araştırılmaya başlanan ve komünal paylaşımın yoğun olarak hissedilmesiyle ortaya çıkan kama muta duygusunun bağlantılı olduğu düşünülen yardım etme davranışı ve özgeci davranış gibi kavramlarla olan ilişkisi de düşünüldüğünde bireylerin bakımverme davranış stratejileriyle ilişkili olabileceği öngörülmüştür. Bakımvermenin ikincil stratejilerinden olan ve ihtiyaç olmasa bile yoğun şekilde bakımverme eğilimi göstermek olarak tanımlanabilecek hiperaktivasyon stratejisi ile komünal paylaşımın yoğunlaşmasıyla ortaya çıkan kama muta duygusunun ilişkili olabileceği ve bireylerin kama muta duygusunu hissetme derecelerinin yaş, cinsiyet, romantik ilişki durumu ve çocuk sahibi olma durumu kontrol edildiğinde hiperaktivasyon stratejisini kullanma davranışlarını yordayacağı öne sürülmüştür. Çalışma hipotezleri veri toplamadan önce kayıt ettirilmiştir. Araştırmaya katılan 533 katılımcının demografik bilgilerinin yanında pozitif ve negative duygulanımları, kama muta hissetme sıklıkları ve bakımverme stratejileri verileri online platform Qualtrics üzerinden özbildirim yoluyla yanıtladıkları anketler aracılığıyla toplanmıştır. Yapılan hiyerarşik regresyon analizi sonucunda yaş, cinsiyet, romantik ilişki durumu ve çocuk sahibi olma durumları kontrol edildiğinde bireylerin kama muta hissetme eğilimlerinin hiperaktivasyon stratejisi kullanma davranışlarını yordadığı görülmüştür. Diğer değişkenler ve deaktivasyon stratejisi ilişkileri de incelenmiş, çalışmanın literatüre katkısı, kısıtlılıkları ve sonraki çalışmalar için öneriler çalışmanın sonuçları göz önünde bulundurularak tartışılmıştır.

The aim of this study was to examine the relationship between caregiving behavioral systems' secondary strategies and the experience of kama muta. In various relationships, such as parent-child interactions or romantic partnerships established in daily life, individuals can exhibit caregiving behaviors towards each other. One of the many variables that may be associated with the emergence of these behaviors is emotions. Considering the connection of kama muta emotion, which has recently been investigated in the literature and is defined as experiencing intense communal sharing, with concepts such as helping behavior and altruistic behavior, it was hypothesized that individuals' caregiving behavioral strategies would be associated with these factors. It was suggested that the hyperactivation strategy, defined as showing a strong tendency to engage in caregiving behaviors even in the absence of a need, one of the secondary strategies of caregiving, might be associated with the intensification of communal sharing that gives rise to the experience of kama muta emotion. Therefore individuals' levels of experiencing kama muta emotion would predict their tendencies to use the hyperactivation strategy when controlling for age, gender, romantic relationship status, and having children. We registered our hypotheses for this thesis. Alongside demographic information of 533 participants, data on their positive and negative affect, frequency of experiencing kama muta, and secondary strategies of caregiving were collected through self-report questionnaires administered via the online platform Qualtrics. The hierarchical regression analysis revealed that, when controlling for age, gender, romantic relationship status, and having children, individuals' tendencies to experience kama muta emotion predicted their tendencies to use the hyperactivation strategy. Relationships between other variables and the deactivation strategy were also examined, and the study's contributions to the literature, limitations, and suggestions for future research were discussed in light of the study's findings.