Sen Beni Bir de Dans Ederken Gör: Dans Filmlerinde Kadın Bedeninin Nesneleştirilmesi

Abstract

Bu tez, dans filmlerindeki kadın dansçıların nesneleştirilerek estetize edilmesini dans ve sinemanın kesiştiği bir alanda incelemeyi amaçlamaktadır. Dans ve sinema, kadın bedeninin nesneleştirilmesinin ayrıntılı olarak tartışıldığı alanlar olmakla birlikte (Mulvey ve Manning'in çalışmaları gibi), bu kesişen alan her iki disiplin için de tartışma ortamı oluşturmaktadır. Niteliksel film analizi kullanılarak Strictly Ballroom (1992), Dirty Dancing (1987) ve Flashdance (1983) filmleri anlatı ve anlatım tercihleri üzerinden analiz edilmiştir. Filmlerin anlatı yapılarındaki isyan ve özgürleşme vurgusu, kadın dansçıları nesneleştiren anlatım tercihleriyle sıklıkla çatışmaktadır. Ayrıca, özgürleşme süreçleri çoğu zaman kadın karakterin pasifleştirilmesi ya da cinselleştirilmesiyle bir araya gelmektedir.This thesis aims to examine the intersecting area of dance and cinema about aestheticization of female dancers through objectification in dance films. While dance and cinema are fields in which aestheticization and objectification of female bodies are discussed in detail (such as Mulvey's and Manning's works), this intersecting field opens an area for discussion from both disciplines. Using qualitative film analysis, the films Strictly Ballroom (1992), Dirty Dancing (1987) and Flashdance (1983) are analyzed by their narrative and narration choices. The films' accent on rebellion and liberation in their narrative structures often conflict with their narration choices that objectify the female dancers. In addition, the liberation processes often come together with passivation and/or sexualization of the female character.