RESMİ YARGI VE TAHKİMİN AYRI AYRI VE BİRLİKTE YETKİLENDİRİLDİĞİ TAHKİM ANLAŞMALARININ GEÇERLİLİĞİ

Abstract

Hem tahkim yargılamasının, hem de resmi yargının yetkilendirildiği tahkim sözleşmeleri ile uygulamada sıklıkla karşılaşılmakta ve bu sözleşmelerin geçerliliği sorunu gündeme gelmektedir. Bir taraftan, tespit edilecek hukuka göre sözleşmenin geçersiz addedilmesi uyuşmazlığın istenmeyen mercilerce çözümlenmesi sonucunu doğurabileceği gibi, diğer taraftan, birden fazla merciin kendini yetkili tayin edebileceği şekilde kaleme alınan tahkim anlaşmaları paralel yargılamalara, hatta birden çok ve çelişen kararların verilmesine yol açabilecek ve her bir durumda olumsuz etkilenen uyuşmazlık çözüm süreci olacaktır. Bu kapsamda çalışmamızda öncelikle tahkim anlaşmasına uygulanacak hukukun ne şekilde belirleneceği sorunu tartışılacak, daha sonra ise tahkim ve resmi yargının birlikte veya ayrı ayrı yetkilendirildiği tahkim anlaşmalarının geçerliliği sorunu özellikle Türk hukuku bağlamında örnekler üzerinden incelenerek değerlendirmelerde bulunulacaktır.

Arbitration agreements that authorize both national courts and arbitration are often encountered in practice and their validity questioned. On the one hand, the arbitration agreement may be rendered invalid under the applicable law, which may result in the dispute being seen and resolved before undesired authorities; and on the other hand, multiple authorities (such as arbitral tribunals and national courts) may render themselves competent to decide, which may lead to parallel proceedings and further to many and conflicting decisions be rendered, all of which may negatively effect the dispute resolution process. In this respect, we will first discuss how to determine the law applicable to the arbitration agreement, and then will analyze the validity of arbitration agreements that authorize both arbitration and national courts, with specific importance given to those governed by Turkish law, through examples.