Anayurt Oteli ve Yeni Türkiye Sineması Yönetmenlerinin "taşra"ya Yönelimi

Abstract

Bu tez kapsamında Yeni Türkiye Sineması'nın taşraya odaklanan anlatı tercihleri analiz edilerek, genç kuşak yönetmenlerin taşra anlatılarına yönelmelerinin nedenleri araştırılacaktır. Yeni Türkiye Sineması'ndaki taşra anlatılarına öncül bir örnek olarak Anayurt Oteli (Ömer Kavur, 1987) filmi anlatı dinamikleri ve yönetmen tercihleri bakımında incelenecek, Yeni Türkiye Sineması'nın taşraya yüzünü dönen anlatıları odipal bir yolculuğun başlangıcı olarak ele alınacaktır. Cüneyt Cebenoyan'ın "Regresif Türk Sineması" kavramının bu bağlam çerçevesinde ayrıntılı okuması yapılacaktır. Taşra-şehir ilişkisi ekseninde toplumsal ve politik gündemin filmler üzerindeki etkisi irdelenerek, Yeni Türkiye Sineması'nın taşraya odaklanan anlatılarının, ana rahmine geri dönüşü simgelediği vurgulanacaktır. Bu "kendine dönme" ritüelinin Yeni Türkiye Sineması yönetmenleri için nasıl bir imtihana dönüştüğü ayrıntılı şekilde analiz edilecektir.

In this thesis, the narrative preferences that focusing on the provinces in New Turkish Cinema will be analyzed and the orientations of young generation directors to provincial narratives will be investigated. The movie Motherland Hotel (1987, Ömer Kavur) will be examined in terms of narrative dynamics and director preferences as an early example of provincial narratives in New Turkish Cinema. The narrative of the New Turkish Cinema which focused on provincail stories will be considered as the beginning of an oedipal journey. Further reading will be held in the framework of Cüneyt Cebenoyan’s “Regressive Turkish Cinema” context. The effects of social and political agenda on films will be examined and it will be highlighted that The New Turkish Cinema provincial narrative symbolizes a return to the womb. This “self-rotation” ritual will be analyzed in detail to show that how it turns into an examination to New Turkish Cinema directors.