Sabit Oranlı Portföy Sigortalama Stratejisinde Sabit Çarpanın Fiyat / Kazanç Oranı Yardımı ile Belirlenmesi ve Bir Uygulama

Abstract

Sabit Oranlı Portföy Sigortası temelde riskli ve risksiz varlıktan oluşmaktadır. Portföydeki riskli varlık oranı "Sabit Çarpan" ve "Yastık Tutarı" parametreleri ile belirlenmektedir. Portföy sigortasında yatırımcıya önceden belirlenen bir oranda garanti verilmektedir. Bu strateji literatürde Sabit Çarpan'ın portföyün ömrü boyunca sabit olduğu durumlar için incelenmiştir. Bu çalışmada Sabit Çarpan'm piyasa koşullarına göre revize edildiği durum incelenmiştir. Portföydeki riskli varlığın getirisini maksimize etmek için en ideal senaryo, piyasanın yükseliş trendinde olduğu zamanlarda Sabit Çarpanı arttırarak kazancı maksimize etmek, düşüş trendinde olduğu zamanlarda ise azaltarak kaybı minimize etmek, diğer zamanlarda ise Sabit Çarpanı optimal bir değerde tutmaktır. Bu çalışmada, riskli varlığa ait geriye dönük F/K oranı verileri normalize edilerek, F/K oranının standart sapmasının genel seyrini incelememizi sağlayacak bir hareket bandı oluşturulmuş ve riskli varlığın aşırı değer kazandığı ve aşırı değer kaybettiği seviyeler standart sapmalar cinsinden belirlenmiştir. Bu seviyeler destek ve direnç indikatörleri olarak yorumlanarak, riskli varlığın aşırı değer kaybettiği sınır seviyesinde çarpan seviyesini arttırmak sureti ile riskli varlığın yükseliş trendinde getirisinin maksimize edilmesi, riskli varlığın aşırı değer kazandığı durumlarda ise çarpan seviyesini düşürmek sureti ile riskli varlığın düşüş trendinde zararın minimize edilmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada 14.08.2007-12.09.2013 tarihleri arasındaki BİST30 endeksi riskli varlık getirisi, KYD182 endeksi (iki yıllık tahvil getirisi endeksi) ise risksiz varlık getirisi olarak kabul edilmiş ve riskli varlık verileri üzerinde geriye dönük teste tabi tutularak Sabit Oranlı Portföy Sigortası'nm en önemli özelliği olan Koruma Tabanı'nm ihlali ve portföy getirisi üzerindeki etkileri incelenmiştir.

Constant Proportion Portfolio insurance consists of risky and risk-free assets. The ratio of the risky asset is determined by two parameters, the "Constant Multiplier" and the "Cushion". In portfolio insurance strategy, a predetermined protection rate is guaranteed to investors. In the literature, this strategy has been examined for the situation where the Constant Multiplier is kept fixed during the life of the portfolio. In this study, we have investigated the case where the Constant Multiplier is revised according to market conditions. The ideal scenario to maximize the return of the risky asset in the portfolio, the Constant Multiplier should be increased to maximize the profitability during the bullish market, it has to be decreased to minimize the loss during the bearish market and it has to be kept at an optimal level otherwise. In this study, the retrospective Profit/Earning (P/E) ratio normalized by its standard deviation is used to generate an indicator that allows the determination of the overvalued and undervalued levels of the risky asset. These levels are interpreted as support and resistance indicators to maximize the return of the risky asset by increasing the Constant Multiplier level in the bullish market and do the opposite in bearish market. In this study, BIST30 index between 14.08.2007–12.09.2013 is considered as the return of the risky asset and KYD182 index (two-year bond yield index) is considered as the return of risk-free asset. The retrospective tests are performed on the risky assets data by changing the Constant Multiplier, the decision being based the normalized P/E ratio and the impacts of this strategy are investigated with respect of the violation of "Protection Floor" and portfolio return.