Türkiye'de banka kredileri ile emisyonlar arasındaki ilişki: Bir girdi-çıktı analizi yaklaşımı

Abstract

Finans sektörünün ekonomi-çevre ilişkisindeki yeri, son zamanlarda önemli bir tartışma konusu haline gelmiştir. Finansın kısa vadeli ve dalgalı doğasına odaklanmak, günümüz finansal sisteminin, özellikle de banka kredilerinin sürdürülebilir ekonomi ve iklim krizi konusundaki sorumluluğunu vurgulamak amacıyla bir araç olarak hizmet etmektedir. 'Özel sektör ve devlet dışındaki aktörlerin, özellikle finansal sistem için geçiş riskleri olmak üzere, bu felaket niteliğindeki iklim değişikliği sorunlarını ve beraberinde getirdiği riskleri çözmek için katılımı gereklidir (Carney, 2015; 2021).' Bu çalışma, Türkiye'de 2005-2020 yıllarını kapsayan bir Girdi-Çıktı Analizi (IOA) perspektifiyle banka kredileri ile üretim ve tüketim temelli emisyonlar arasındaki dinamik ilişkiye odaklanmaktadır. Bu inceleme, üretim temelli emisyonların yanı sıra kredi kaynaklı faaliyetlerden kaynaklanan talep yönlü dolaylı emisyonların değerlendirilmesini içermektedir. Bulgular, özel sektöre tahsis edilen iç krediler ile CO2 emisyonları arasında fark edilebilir bir korelasyonu doğrulamaktadır. Özellikle, araştırma emisyonların tüketim ve üretim perspektiflerinden değerlendirildiğinde farklılık derecelerini ortaya koymaktadır.The role of the financial sector in the economy-environment nexus has gained considerable attention in recent discussions. The focus on finance's short-termist and volatile nature serves as a means to highlight the responsibility on sustainable finance and climate crisis topics of today's financial system, particularly banking credits. The participation of the private sector and non-state actors to solve this catastropic climate change problems and the associated risks it brings (i.e physical, liability and transition risks), particularly for the financial system -transition risks, is required (Carney, 2015; 2021). This study delves into the dynamic relationship between bank credits and production- and consumption-based emissions through the lens of Input-Output Analysis (IOA) applied to Turkey spanning 2005 to 2020. This examination encompasses the evaluation of production-based emissions alongside the demand-driven, indirect emissions resulting from credit-fueled activities. The findings affirm a discernible correlation between domestic credits allocated to the private sector and CO2 emissions. Notably, the research identifies disparities in the extent of emissions when viewed from consumption and production perspectives.