The effect of the 2023 Türkiye - Syria earthquakes on cooperative behaviors and intentions

Abstract

Pek çok teori varoluşsal tehditler ile politik davranışlar ve tutumlar arasında olan karmaşık ilişkiye açıklama getirme teşebbüsünde bulunsa da alanyazında bulunan çalışmalar nihai bir sonuca ulaşamamış ve bulgular sistemli bir şekilde bir teoriyi desteklememektedir. Kuramlar arasındaki çelişkileri çözmek ve farklı tehditlerin politik ideoloji, tutum ve davranışları nasıl şekillendirdiğini incelemek amacıyla Eadeh ve Chang (2020) siyaset bilimi alanyazınında hali hazırda bulunmakta olan Soruna Vakıflık Modeli'ni (Petrocik, 1996) siyaset psikolojisi alanyazınına adapte etti. Soruna Vakıflık Modeline göre farklı şekildeki tehditler (tip, şiddet vs.) farklı zaman, mekan ve bağlamlarda farklı politik yöne doğru kaymalara (muhafazakarlık veya liberallik) sebep olabilir. Bu araştırmada, literatürde çok çalışılmayan bir tehdit tipi olan deprem tehditinin katılımcıların işbirliği davranışları ve niyeti üzerindeki etkisi ve deprem risk algısının düzenleyici etkileri doğal deney ortamında incelenmiştir (2023 Türkiye – Suriye depremleri öncesi ve sonrası). Çalışma kapsamında deprem tehditinin diktatör ve kamusal mallar oyunu ile ölçülen para paylaşma davranışı ve işbirliği olarak ahlak ölçeğinde ölçülen işbirliği niyeti üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırma öncesi anket çalışmasına katılan katılımcılar bu çalışmaya davet edildi (Örneklem sonuç olarak 388 katılımcıdan oluşmaktadır.) ve deprem manipülasyonu ile kontrol koşullarına seçkisiz bir şekilde atandılar. 2023 Türkiye – Suriye depremleri ardından katılımcıların işbirliği davranışı ile risk algılarında artış gözlemlenirken işbirliği niyetinde azalma meydana geldiği saptanmıştır. Buna karşın depremin cömertlik davranışı üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı saptanmıştır. Deney manipülasyonun bağımlı değişkenler üzerinde etkisinin olmadığı gözlemlenmiştir ve bu durumun tavan etkisinden kaynaklandığı düşünülmektedir. Ahlaki mesajların deprem tehditinin olumsuz etkilerini hafifletmediği ve bireysel farklılık değişkenlerinin potansiyel düzenleyici değişken olarak bağımlı değişkenler üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Sonuçlar farklı tip tehditlerin farklı psikolojik tepkilere yol açabileceği argümanını desteklemektedir.

Numerous theories have attempted to elucidate the intricate relationship between existential threats and political behaviors and attitudes; however, the existing body of research on this topic has not provided conclusive results, nor has it consistently supported any theory. To reconcile mixed findings in the literature, Eadeh and Chang (2020) adapted the Issue Ownership Model, originally derived from political sciences (Petrocik, 1996), to the political psychology literature. According to the Issue Ownership Model, diverse forms of threats (type, severity, etc.) can induce different political shifts (either toward conservative or liberal orientations) in different times, places, and contexts (Brandt et al., 2021). In this research, we conducted an online experiment to see the effects of an understudied threat, an earthquake, on cooperative behaviors and intentions and the moderating role of risk perceptions in a natural field context (i.e., before and after the 2023 Türkiye-Syria earthquake). We tested the effects of earthquake threat on the money-sharing behaviors in dictator and public goods games and the cooperation intentions in the morality as cooperation scale. Participants who had taken part in the pre-test before the earthquake were invited to participate again (which resulted in 388 participants), and they were randomly assigned to the earthquake manipulation and the control conditions. The results demonstrated a significant increase in cooperation behaviors and risk perceptions and decreased cooperation intentions after the earthquake. In contrast, no significant change was observed in generosity levels. Meanwhile, manipulation did not affect dependent variables probably because of the ceiling effect. Moral messages to mitigate the negative consequences of the threat and individual difference variables as potential moderators also did not affect dependent variables. The results support the idea that different types of threats lead to different psychological reactions.