Browsing by Author "Behlil, Melis"

Now showing 1 - 20 of 31

Citation Count: 7
The Act of Killing an Interview With Joshua Oppenheimer
(CINEASTE, 2013) Behlil, Melis; Oppenheimer, Joshua
[Abstract Not Available]
Arthouse Seyir Deneyimi ve Değişen Pratikler: Kadıköy Sineması Üzerine Bir Vaka Çalışması
(Kadir Has Üniversitesi, 2023) Öndün, Sena; Behlil, Melis
Günümüzde arthouse kavramı tanımı oldukça muğlak ve sınırları belirsiz bir alana işaret etmektedir. Genelde "niş" bir izleyici kitlesine hitap ettiği düşünülen alan Bordwell'e göre hafif bir "züppeliği" de beraberinde getirir. Belki biraz da bu yüzden arthouse sinema hep kendi alternatif alanlarını üretip hayatta kalmak için bir mücadele vererek kendi kurumlarını yaratmak zorunda kalmıştır. Kadıköy Sineması, salonun film seçkisinin tamamının arthouse ve bağımsız filmlerden oluşması açısından İstanbul sinema hayatı benzersiz bir mekân görevi üstlenmektedir. Bu tez, Bourdieu sosyolojisi çerçevesinde habitus-sermaye-alan ilişkileri ve "Yeni Sinema Tarihi" disiplinini kavramsal bir araç olarak kullanarak, Kadıköy Sineması bağlamında sinema deneyimini ve değişen pratikleri araştırmaktadır. Bir vaka çalışması olarak Kadıköy Sineması'na odaklanan araştırma, İstanbul'daki arthouse seyircisinin ve arthouse kültürünün dinamiklerini anlamayı amaçlamaktadır. Sinemanın sadece bir eğlence aracı değil, aynı zamanda toplumsal değerleri, beğenileri ve pratikleri yansıtan ve şekillendiren sosyal ve kültürel bir kurum olduğu unutulmamalıdır. Kuramsal çerçevede Bourdieu'nün habitus-sermaye-alan ilişkiselliğine odaklanarak seyirciyi ele almak, arthouse sahnesinde kültürel pratikler ve sosyal yapılar arasındaki etkileşimi anlamak için teorik bir çerçeve sunmaktadır. Bu araştırmanın bulguları, Kadıköy'deki sinema deneyimine ve değişen pratiklere dair değerli veriler sunmakta, arthouse sinemaların alternatif film kültürlerini üzerindeki rolünü vurgulamaktadır. Çalışma, İstanbul'daki arthouse sahnesinin daha geniş bir şekilde anlaşılmasına katkıda bulunmakta ve sinema, kültür ve toplumun kesişimi üzerine daha fazla araştırma için bir temel oluşturmaktadır.
Citation Count: 0
Better Late Than Never? the Role of Policy in the Turkish Cinematic Revival
(Intellect Ltd, 2010) Behlil, Melis
[Abstract Not Available]
Citation Count: 1
The Dead Are Alive: The Exotic Non-Place of the Bondian Runaway Production
(AMSTERDAM UNIV PRESS, 2021) Behlil, Melis; Prado, Ignacio M. Sanchez; Verheul, Jaap
This chapter dissects the opening sequences of Skyfall (2012) in Istanbul and Spectre (2015) in Mexico City in order to argue that Eon's predilection for runaway productions has begun began to influence the textual composition of the James Bond film series. Eon Productions often modifies the narratives and settings of its Bond features in order to exploit the increasingly global availability of funding schemes, tax incentives, and cheap labor, and to secure, on a global scale, profitable distribution deals, enhanced visibility, and greater revenues from merchandizing. In the process, the Bondian runaway production fashions a colonial imaginary of exotic non-places, which has since long been a staple of the brand of Bond.
Dijital Çağda Kimlik Olusturmak: Sanal Gerçeklik Yanilsama ve Gözetim “suret” Kısa Film Çalışması Örneği
(Kadir Has Üniversitesi, 2014) Azap, Özge; Behlil, Melis
Bu calismanin amaci “SURET” adli kisa film calismasini olusturulurken dayandirilan kavramsal cercevenin ortaya konulmasidir. Buna gore calismanin konusu dijital cagin teknolojileri araciligiyla olusturulan sanal kimliklerin yanilsamali bir yapida olmasi ve yine bu teknolojilerin toplumu gozetim toplumuna cevirmesidir. Bu dogrultuda sanal gerceklik kavrami ve sanal gercekligin sinemada nasil temsil edildigi incelenmistir.
Citation Count: 0
Documentary Film: a Very Short Introduction
(CINEASTE, 2008) Behlil, Melis; Spence, Louise
[Abstract Not Available]
Dokunmaya Davet Eden Harabeler: Liwaa Yazjı'nın Haunted (2014) ve Kamal Aljafari'nin The Roof (2006) Filmlerinde Evi Harabe İmgesinden Geri Kazanmak
(2024) Haznedar, Dila Senem; Behlil, Melis
Bu tez, ev kalıntılarının görsel temsilinin sınırlarını ve olanaklarını araştırıyor. Tartışmamı, ev harabelerinin, harabelerin temsili konusundaki sorunları nasıl karmaşıklaştırabileceğinden yola çıkarak yapıyorum. Son zamanlarda harabelere olan akademik ilginin oldukça yoğunlaşmasıyla beraber, yerinden edilmeye neden olan ev harabeleri hâlâ yeterince tartışılmıyor. Bu tezde, bu kalıntıların, sürgündeki ve yerinden edilmiş sanatçıların çok sayıda film ve videolarında, harabeleri temsil etmenin sınırlarına dair sorularla ortaya çıktığını savunuluyor. Bunu bir dizi filmin temsil tercihlerini analiz ederek savunuyorum. Öncelikle savaş sonrası Lübnan'a dair deneysel film ve videolarda ortaklaşan temsil krizinin haraberle ilişkisini inceliyorum. Bu sanat eserlerinde ortak olarak savaş sonrası kalıntıların varlığı, kolektif ve kişisel hafızayla ilişkileri nedeniyle temsilin sınırlarını karmaşıklaştırıyor. Ardından Kamal Aljafari'nin The Roof (2006) ve Liwaa Yazji'nin Haunted (2014) adlı iki filmi üzerinden alternatif temsil biçimlerini ve bu biçimlerin ortaya çıkardıkları olanaklara odaklanıyorum. Bu filmleri biçimsel olarak analiz ederek, bu terk edilmiş mekânların eve dair hafızayı geri kazanmaya çalışan alternatif temsillerin olanıklılğı olarak ele alıyorum. Bu filmlerde bedensel film dili ve duyusal hafızaya hitap eden bakış açısısı kullanımlarıyla terk edilmiş harabelerin ısrarla bir 'ev' iziyle temsil edildiğini savunuyorum.
Citation Count: 1
East Is East?: New Turkish Cinema and Eastern Europe
(John Wiley and Sons, 2012) Behlil, Melis
[Abstract Not Available]
Exploring Genre's Natural Borders: Bromantic Comedy as a Subgenre
(Kadir Has Üniversitesi, 2013) Kartal, Esma; Behlil, Melis
This thesis aims to investigate a recent trend in contemporary American cinema which i call “bromantic comedy.” These comedy films have been increasingly coming out since the early 2000s. They are defined by their considerable use of gross-out humor and their depiction of the average American male. Bromantic comedies direct their attention to homosocial interaction or “bromance” as well as heterosexual relationships. Since it is a fairly recent phenomenon there is little relevant academic research conducted on the genre. Although many terms have been coined to refer to these films they tend to cover various films from different genres that only share the bromance theme. -- Abstract'tan.
Finansal Kriz Belgesellerinin Sinematik Dil ve Metaforlar Açısından Analizi
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Özdökmeci, Ayça Aydın; Behlil, Melis
2008 Küresel Finans Krizi beraberinde önemli bir tartışmayı da ortaya çıkarmıştır. Küresel düzeyde bu denli olumsuz sonuçlar doğuran finansal sektör temelli bir krizin, konunun uzmanları tarafından öngörülememiş olması kamuoyunu oldukça uzun bir süre meşgul etmiştir. Dikkat çekici bir şekilde kriz sonrası dönemde ise bireylerin, kriz ve finansal sektör hakkında detaylı bilgilere, değerlendirmelere ve uzman görüşlerine finansal kriz temalı belgeseller aracılığı ile ulaşabileceği bir ortam oluşmuştur. Bu noktadan yola çıkarak krizden bu yana geçen son on yıllık dönemde çekilen finansal kriz belgeselleri arasından on beş tanesi seçilmiş ve Nichols'ın (2017) mod teorisi temel alınarak bu on beş belgesel sinematik dil ve kullandıkları metaforlar açısından karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilmiştir. Analiz sonucunda bu belgesellerin detaylı bir şekilde kriz ile ilgili kavram, durum ve süreçleri izleyiciye açıkladıkları görülmüş ve tüm bu belgesellerdeki baskın belgesel biçiminin açıklayıcı mod olduğu tespit edilmiştir. Finansal kriz belgeselleri açıklayıcı modun sahip olduğu özellikleri ve biçimsel stratejileri kullanarak barındırdıkları argümanı bilgilendirici bir mantıkla izleyiciye ulaştırmaya çalışmaktadırlar. Çalışmada baskın belgesel modunun belirlenmesinin ardından açıklayıcı modun bu belgeseller içinde hangi biçimsel stratejilerle işlerlik kazandığını ortaya koymak adına biçim analizi kullanılarak belgesel dili, görsel dil ve metafor kullanımı üzerinde detaylı bir inceleme gerçekleştirilmiştir. Bu inceleme sonucunda da finansal kriz belgesellerinde kullanılan ortak bir sinematik dil ve metafor kullanımının mevcut olduğu anlaşılmıştır. Ortaya çıkan bu örtüşme, araştırmaya konu olan belgesel sayısının çokluğu nedeniyle ve bu ortak biçimsel stratejilerin bir arada sunulması amacıyla sinemanın kendi araçları kullanılarak çoklu biçimli (multimodal) bir formatta ifade edilecektir. Çalışma, finansal kriz belgesellerinde örtüşen sinematik dil ve metafor kullanımını ortaya koyan görsel-işitsel video çalışma ile tamamlanacaktır. The 2008 Global Financial Crisis has brought about an important debate. The fact that a crisis deeply rooted in the financial sector and which produced such adverse outcomes was not foreseen by specialists on the subject, has extensively been discussed by the public for a long while. Noticeably, in the post crisis period an environment emerged in which individuals could access detailed information on the crisis, financial industry, evaluations and expert opinions through documentaries that focused on the subject. Consequently, fifteen financial crisis documentaries shot within the last decade were selected and these fifteen documentaries were analyzed based on Nichols' (2017) modes theory with regards to the cinematic language and metaphors they used. As a result of this analysis, it was concluded that these documentaries explained the concepts, circumstances and processes related to the crisis in a detailed manner and it was determined that the dominant documentary style in all of these documentaries was the expository mode. Financial crisis documentaries try to convey the intended argument to their audience with an informative sense by using features and formal strategies that the expository mode entails. After determining the dominant documentary mode in the study, a detailed analysis was conducted on documentary language, visual language and metaphor usage by using form analysis, in an effort to reveal how the expository mode functions and through which stylistic strategies. Based on this research, it was determined that usage of a common cinematic language and metaphors was present in these documentaries on the financial crisis. This resulting overlap will be expressed in a multi-modal format due to the large number of documentaries subject to the study and in an effort to present these common formal strategies by using the respective instruments of cinema. The study will be completed with an audiovisual video study showcasing the overlapping cinematic language and metaphor use in these financial crisis documentaries.
Gezi Direnişi Sinemada Karşılık Buldu Mu?
(Kadir Has Üniversitesi, 2016) Serpil, Turgay Seçkin; Behlil, Melis
Bu tez Gezi Direnisi’nin toplumsal ve politik dinamiklerde yarattigi degisimin sinemada karsilik bulup bulmadigina odaklanmistir. Gezi sonrasi sinemada iki temel ayrima gidilebilir: dogrudan Gezi Direnisi’ni belgeleyenler ve Gezi Direnisi etkisinde kalanlar. Belgesel olarak Ben Bir Slogan Buldum: Annem Benim Yanimda (Ayris AlptekinAlbina ozden Fehime Seven Nazli Bulum Sefa Tokgoz 2014) Cennetin Dususu (Ersin Kana 2014) Yeryuzu Askin Yuzu Oluncaya Dek (Reyan Tuvi 2014) filmlerini inceleyecegim ve bu yapimlarin gereken etkiyi yaratip yaratmadigi sorusuna cevap arayacagim.
İletişim Teknolojisinin Kürt Kanallarında Yapımcıların İşi Üzerindeki Etkisi : Rudaw, Naliya ve Kurdsat Tv Kanalları
(Kadir Has Üniversitesi, 2017) Ibrahima, Mahdi Shaeban Mohammed; Behlil, Melis
Bu çalışmanın amacı iletişim teknolojisinin Kürt kanallarında yapımcıların işi üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Bu bağlamda RUDAW, Nalıya ve Kurdsat Tv kanalları üzerine bir inceleme yapılmıştır. Yapılan araştırma sonucunda katılımcıların çoğunluğunun iletişim teknolojisini ve modern teknolojiyi iyi seviyede kullandıkları, kullanılan teknolojinin modern dünyada kullanılan teknoloji ile aynı seviyede olduğu gözlemlenmiştir. Aynı zamanda modern iletişim teknolojisinin kullanımı ile medya kurumlarının büyük bir tasarruf elde ettikleri ve iletişim teknolojisinin izleyicilerle olan iletişimde önemli rol oynadığı görülmüştür. Buna ek olarak modern iletişim teknolojisinin doğru ve faydalı bir şekilde kullanılması için medya çalışanlarının iyi bir eğitim görmelerinin gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Aynı zamanda modern iletişim teknolojisinin, program yapımcısı, haber yapımcısı ve yayın yapımcısının işlerinin üzerinde ki etkisi araştırılmış.
Citation Count: 0
Kedi between the local and the national
(Taylor and Francis, 2021) Behlil, M.
Documentary film has not traditionally played a significant role within the critical discourse of the national cinema in Turkey. Before television, documentary filmmaking in the country was limited mostly to foreigners shooting in the country, like the Soviet film Ankara, Heart of Turkey (Yutkevitch and Arnstam, 1934), a series of Marshall Plan documentaries, or Maurice Pialat’s Turkish Chronicles (1963-64). When the state-run television channel TRT started broadcasting in 1968, documentaries, often about various aspects of life in Anatolia, became much more accessible for audiences. Since the recent democratization of filmmaking through digitization, documentaries have provided a space where voices of the opposition in Turkey can make themselves heard. In fact, all scandals regarding censorship at festivals in recent years have sprung from documentaries, and there are several documentary filmmakers currently on trial for their films. There is no national film body in Turkey and no pronounced policy regarding documentaries. Within this context, Kedi holds a special position. Although set entirely in Istanbul and shot in Turkish, the film is considered a co-production of the US and Turkey, with the production company and most of the main crew (including the Turkish-born director) based in the US. Kedi was released in its hometown in June 2017 to great acclaim, selling about 27, 500 tickets (a respectable sum for a small independent documentary). But the Film Critics Association (SIYAD) in Turkey included Kedi not in the national category but among foreign films for their awards consideration due to its majority producer being based in the US. Co-produced documentaries in Turkey are quite rare, and the few documentaries from Turkey that enter the international distribution networks are more political and often deal with either historical traumas or identity issues. So, in these senses, Kedi is an anomaly, but one can argue that the film harks back to the tradition of foreign filmmakers’ documentary production in Turkey. This chapter will position Kedi within Turkish documentary history, discussing its conditions of production while also problematizing the notion of a national documentary. © 2021 selection and editorial matter, Jaimie Baron and Kristen Fuhs individual chapters, the contributors.
Layers of Reality: Representation in Animated Documentaries
(Kadir Has Üniversitesi, 2021) Kurt, Gülçin Çaktuğ; Behlil, Melis
In this thesis, I examine how reality is represented through animation in animated documentaries. Representing reality is the main subject of discussions related to documentary cinema. During the postmodern era, the relationship between representation and reality has been interrogated by different approaches. A common approach claims it is impossible to access reality through representations since all representations are mediated. These discussions are described as the postmodern crisis of representation. The encounter of animation with documentary further complicates the discussions related to representing reality. I argue that, by using the medium of animation, animated documentaries could reveal the multiple layers of reality; therefore, they could be a response to the postmodern crisis of representation. I adapted the phrase 'layers of reality' from Linda Williams's examination of new documentaries. She argues that new documentary forms are employing narrational strategies to reveal different aspects of reality. Thus, they could respond to the crisis of representation. The term 'layer' is preferred because it also refers to digital montage and compositing techniques used in animation production. To support my argument, I will examine three animated documentaries in terms of how they use animation as a narrational tool and representational strategy: Another Day of Life (2018), The Wanted 18 (2014), and Is the Man Who Is Tall Happy? An Animated Conversation with Noam Chomsky (2013). In my examination, I use Annabelle Honess Roe's methodology, which focuses on the functions of animation in animated documentaries.
Citation Count: 4
The Look of Silence an Interview With Joshua Oppenheimer and Adi Rukun
(CINEASTE, 2015) Behlil, Melis
[Abstract Not Available]
Memory and History Unchained: Narration Strategies in Inglourious Basterds (2009) and Django Unchained (2012)
(Kadir Has Üniversitesi, 2022) TEKAY, BARAN; Behlil, Melis
In this thesis study, Tarantino’s two films, Inglourious Basterds (2009) and Django Unchained (2012), were analyzed in terms of narration strategies. These films, which could be described as Historiographic Metafiction shaped by postmodern perspective, stand out as examples to distinctive storytelling frequently employed by Tarantino. Narratives in these films bend the social traumas in cultural memories and the narratives found in history. In this study, these films, in which Jews capture and kill Adolf Hitler in 1940s, a black hero rides a horse and takes revenge on white slave owners in 1860s, were subject to a film analysis on the use of memory, space and characterization. The current study on these two films, which challenge audience’s knowledge of history and ways of seeing it, has demonstrated that Tarantino’s films are not just pastiches where the director arbitrarily collaged the concepts, events and motifs selected from written and cinematic history. On the contrary, they are metafictions which first expose the conventional ways of knowing and seeing, and then create an alternative to these forms of narrative. However, these metafictions are not merely “unreal”. Instead, memory and history can function as instruments to reshape the present, freed from simply being a burden of the past on the present.
Mesafe Senaryosu Bağlamında Günümüz Türk Sinemasında Erkeklik Krizi
(Kadir Has Üniversitesi, 2017) Akar, Zafer; Behlil, Melis
Ataerkil toplumun beklentileriyle kurgulanan erkek olma sureci ve bu surecte erkege atfedilen gorevler bireyi eril krize surukleyebilmektedir. Bu durum Turk Sinemasinda ozellikle 1990’lardan gunumuze kadar erkek karakterler araciligiyla pek cok kez orneklendirilmistir. Bu calismanin ana konusu olan Mesafe (Zafer Akar 2017) filmi senaryosunun ana karakteri Mehmet uzerinden erkeklik krizine neden olan hadiseler anlasilmaya calisilmaktadir. ote yandan bu calismada analiz edilecek olan Uzak (Nuri Bilge Ceylan 2002) Kader (Zeki Demirkubuz 2006) ve Kis Uykusu (Nuri Bilge Ceylan 2015) Gunumuz Turk Sinemasi’nda erkeklik krizini carpici bir bicimde gostermeleri ve soz konusu filmlerin karakterlerinin Mesafe senaryosunun Mehmet’i ile benzerlikler barindirmalari bakimindan secilmistir.
Perdenin Ardındaki Topluluk: !f İstanbul Bağımsız Filmler Festivali'nin '!f'çileri'
(2023) Topcuoğlu, Uğurhan; Behlil, Melis
Bu tez, Türkiye'nin ilk bağımsız film festivali olarak ortaya çıkan !f İstanbul Bağımsız Filmler Festivali'nin ortaya attığı '!f'çiler' kavramını ve bu kavramın imlediği festival izleyicisini aşan bir topluluk oluşturma düşüncesini ele almaktadır. Konvansiyonel bir topluluk festivali olarak tanımlanamayacak olan festivalin topluluk hissi yaratımını önceleyen yaklaşımı, Chavis ve McMillan'ın 1986 yılında önerdiği topluluk hissi tanımı ve dört kriter çerçevesinde incelemektedir. Festivali uluslararası ve ulusal film festivali tarihçesi ve döngüsünde konumlandıran tez, festivalin bu topluluk hissini yaratma konusundaki motivasyonlarını araştıyor. Bu motivasyonları bütüncül bir şekilde değerlendirmek amacıyla festivalin programlamasından, etkinliklerine, tanıtım kitapçıkları ve filmlerinden, sosyal medya içeriklerine kadar festivalin ürettiği birçok içerik ve festivalin çekirdek ekibiyle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmelerden yararlanıyor. Böylelikle, ilk bakışta bir topluluk festivali gibi görünmeyen film festivallerin topluluk hissini teşvik etme konusundaki etkinliği sorgulanmaktadır.
Citation Count: 0
The Politics of Documentary
(CINEASTE, 2008) Behlil, Melis; Spence, Louise
[Abstract Not Available]
Citation Count: 1
Selections From the Fight for National Cinema
(Univ Texas Press, 2016) Behlil, Melis; Cengiz, Esin Paça
[Abstract Not Available]