Süregelen bir anlatı olarak göç: Sovyet sonrası dönemde Gürcistan'dan Türkiye'ye göç eden kadınların değişen kent deneyimleri

Abstract

Bu çalışma, Türkiye'de yaşayan Gürcü göçmen kadınların göç deneyimi sonrası gündelik yaşam pratiklerinde ve kentsel deneyimlerindeki değişimi tespit etmeyi amaçlamaktadır. Ayrıca, mutlak bir arayış olarak göçün kadınların güçlenmesi ve özerkliği üzerindeki etkisini açığa çıkarmayı hedefler. Kent odaklı nitel bir araştırma olarak kurgulanan bu tez, etnografiden esinlenerek feminist bir perspektif ışığında Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla birlikte ülkesinden göç eden kadınların hikayesine odaklanmaktadır. Bu özgün deneyimleri açığa çıkarabilmek adına Türkiye'nin farklı bölgelerinde yaşayan 12 göçmen kadınla görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Yaşları 22 ile 61 arasında değişen odak grubu, farklı eğitim düzeyindeki kadınlardan oluşmaktadır. Bu görüşmeler sayesinde, göç deneyiminin kırılma noktaları, kadınların yeniden kurdukları gündelik yaşamda karşılaştıkları zorluklar ve bunun için kullandıkları başa çıkma mekanizmaları, kentsel yaşama adaptasyon süreçleri ve ev kurma tecrübeleri gibi konular mercek altına alınmıştır. Aynı zamanda, bu araştırmayı akademik ve kişisel açıdan derinleştirmek için 2022 yılı temmuz ve aralık aylarında Gürcistan'da saha ziyaretleri gerçekleştirilmiştir. Katılımcı gözlem yöntemi esas alınarak kadınların göç öncesi olası gündelik yaşam dinamikleri yakından incelenmiştir. Çalışma sorularını cevaplandırmak elde edilen tüm nitel veriler analiz edilerek beş alt başlık oluşturulmuştur. Sonuç olarak bu tez, göçün kadınların günlük rutinlerini nasıl şekillendirdiğini araştırarak insanlar, mekanlar ve kişisel anlatılar arasındaki etkileşimin anlaşılmasına katkıda bulunmaktadır. Yapılan görüşmeler, yaş, meslek ve göç nedenleri gibi faktörlerin etkisi altında, deneyimler arasındaki nüansları göstererek, bu ilişkilerin bireysel doğasını vurgulamakta ve daha fazla etnografik keşif için bulgular önermektedir. Anahtar Sözcükler: Göç, Gürcistan, Kent, Göçün Feminizasyonu, Göçmen, Kadın, Gündelik Hayat, Mekân, Ev, Sınır

This thesis delves into the ever-changing daily life practices and urban experiences of Georgian migrant women in Turkey following their migration. Additionally, it seeks to investigate the impact of migration on women's empowerment and autonomy. Employing urban-focused qualitative research inspired by ethnography with feminist perspectives, this empirical study examines the experiences of women who migrated from Georgia in the 1990s following the dissolution of the Soviet Union. Twelve women, aged 22 to 61 and living in various parts of Turkey, were interviewed in-depth to uncover their migration journey, the challenges in rebuilding their lives, their coping strategies, their adjustment to urban settings, and their efforts to create a sense of home. Moreover, field visits to Georgia in July and December 2022, particularly in Tbilisi and Batumi, provided local insights into the daily lives of women in their native land through participant observation. Five subheadings were created by combining qualitative data from field observations and interviews to analyze the variations in women's post-migration urban experiences. The final chapter adopts a poetic and spatial standpoint on home, exploring how women uniquely and innovatively forge their own sense of belonging and domestic space. In conclusion, this thesis explores how women's transitions between locations shape their daily routines, thereby contributing to our understanding of the interplay between people, places, and personal narratives. Through interviews with migrants from diverse backgrounds, it demonstrates the nuanced differences in experiences influenced by factors such as age, profession, and reasons for relocation, thus highlighting the individualized nature of these relationships and suggesting avenues for further ethnographic exploration. Keywords: Migration, Georgia, Urban, Feminization of Migration, Migrant, Woman, Daily Life, Space, Home, Border