Stanislavski Sistemine Göre Psikoteknikte Eylemi Somatik İşaretleyici Hipoteziyle Ele Almak

Abstract

Bu çalışma, Konstantin Stanislavski’nin psikotekniğinde verili koşulların hayal edilişinden eylemin ortaya çıkışına uzanan süreci, Antonio Damasio’nun Somatik İşaretleyici Hipotezi rehberliğinde incelemeyi amaçlamaktadır. Tez, 1900’lerden günümüze etkisi sürmekte olan Stanislavski Sistemi’ni teorik temel olarak ele alır. Araştırma, belirli bir sinir bilimsel bakış açısıyla psikotekniğin incelemesini kapsamaktadır. Bunun için Stanislavski ve Damasio’nun yapıtları temel alınmıştır. Araştırma süresince, ele aldığımız konuda kaynak azlığı tespit edilmiş olup, bu tezin alana akademik bir katkı sağlaması ve bununla ilgili çalışmaları teşvik etmesi amaçlanmıştır.

This study aims to examine the process which extends from the imagination of given circumstances to the emergence of action in Konstantin Stanislavski's Psychotechnique in the guidance of Antonio Damasio's Somatic Markers Hypothesis. The thesis takes the Stanislavski System, which keeps its influence on acting practices since the 1900s, as a theoretical basis. The research involves the examination of Psychotechnique with a specific neuroscientific point of view. It is based on Stanislavski's and Damasio's works. During the course of the research, limited amount of resources regarding this subject were identified, therefore this thesis aims to provide an academic contribution to the field and to encourage further studies to be undertaken thereafter.