Annenin ve Babanın Nedensel Dil Girdisi Çocuğun Nedensel Dil Üretimi ve Karşı Olgusal Düşünmesi ile Nasıl İlişkilidir?

Abstract

Neden-sonuç ilişkisi ürettiğimiz sözlü yapıları kapsayan nedensel dil, günlük yaşamımızda gözlemlediğimiz nedensel olayları ifade etmek için kullandığımız dil yapısıdır. Bu yapıları erken çocukluk döneminden itibaren kullanmaya başlarız ve bu noktada hem anne hem de baba önemli roller oynar. Bir olayın sebep ve sonucunu anlamak, potansiyel olarak diğer olası senaryoları düşünmeyi gerektirebilir ve dolaylı olarak nedensel dilin karşı olgusal düşünceyle ilişkili olmasını sağlayabilir. Karşı olgusal düşünce, gerçekleşmiş veya henüz gerçekleşmemiş bir olayın alternatif sonuçlarını düşünme yeteneğidir. Mevcut çalışmada, (1) annelerin ve babaların nedensel dil girdisindeki farklılıkların, (2) anne ve babanın nedensel dil girdileri ile çocuğun nedensel dil üretimi arasındaki ilişkinin, (3) çocuğun nedensel dil üretimi ile karşı olgusal düşünceleri arasındaki ilişkinin ve (4) annelerin ve babaların nedensel dil girdileri ile çocuğun karşı olgusal düşüncesi arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Çevrimiçi yürütülen çalışma, 60 ebeveyn-çocuk çiftinin (Myaş: 56 ay) katılımı ile gerçekleşmiş ve anne-babalar çalışmaya birbirlerinden ayrı katılım göstermiştir. Baba-çocuk ve anne-çocuk ikili oturumları için tangram oyunu ve hikaye anlatma görevleri kullanılmıştır. Çocuk oturumu için hikaye anlatma, karşı olgusal düşünme, nedensel fiil üretimi, inhibisyon kontrolü görevleri ve TIFALDI ifade edici dil alt testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında, babaların annelere kıyasla daha fazla nedensel dil kullandığı görülmektedir. Annenin nedensel dil girdisi ile çocuğun annesine yönelik kullandığı nedensel dil arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. Benzer şekilde, babanın nedensel dil girdisi ile çocuğun babasına yönelik kullandığı nedensel dili arasında pozitif bir ilişki vardır. Babanın nedensel dil girdisi çocuğun karşı olgusal düşüncesiyle ilişkili bulunmazken annenin nedensel dil girdisi ile çocuğun karşı olgusal düşüncesi arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Yalnızca çocuğun annesine yönelik kullandığı nedensel dilin karşı olgusal düşüncesiyle negatif bir ilişki içinde olduğu görülmektedir. Anne veya babanın nedensel dil girdisi çocuğun hikaye anlatma ve nedensel fiil üretimi görevlerinin puanlarıyla ilişkili bulunmamıştır. Sonuç olarak, bu çalışma çocukların nedensel dil ve karşı olgusal düşünceleri arasındaki ilişkiyi incelerken hem anneleri hem de babaları odak noktasına alarak literatüre katkıda bulunmaktadır.

Causal language encompasses the verbal structures we use to produce causal events that we observe in our daily lives. We begin using these structures from early childhood, and both the mother and father play crucial roles. Understanding the cause and effect of an event can potentially involve considering other possible scenarios, may indirectly linking causal language to counterfactual thinking. Counterfactual thinking is the ability to contemplate alternative outcomes of an event that has occurred or not yet occurred. In the present study, we aimed to investigate (1) the differences in maternal and paternal causal language input, (2) the association between maternal and paternal causal language inputs and children's causal language production, (3) the association between children's causal language production and their counterfactual thinking, and (4) the association between maternal and paternal causal language inputs and the child's counterfactual thinking. The online study involved 60 parent-child pairs (Mage: 56 months) and both mothers and fathers attended to the study separately. Tangram play and story-telling tasks were used for father-child and mother-child dyadic sessions. For the child session, storytelling, counterfactual thinking, causal verb production, inhibitory control tasks, and the TIFALDI-expressive subtest were employed. Results indicated that fathers tend to use more causal language compared to mothers. There was a positive relationship between maternal causal language input and child causal language directed to the mother. There was a positive relationship between paternal causal language input and child causal language directed to the father. However, while the father's causal language input was not associated with child counterfactual thinking, maternal causal language input negatively associated with child counterfactual thinking. Only child causal language directed to the mother was negatively associated with counterfactual thinking. Maternal or paternal causal language input were not associated with the child's story-telling and causal verb production task scores. In conclusion, this study contributes to the literature by focusing on both mothers and fathers, as well as investigating the relationship between child's causal language and counterfactual thinking.