Postmodern baştan çıkarma: Populist siyasal iletişim stili

Abstract

Popülizm dünyanın üçte birinde iktidar olduğu bir altın çağı yaşıyor. Popülist figürlerin sayısı ve artan oy oranlarıyla uyumlu bir şekilde popülizm başlığı altındaki akademik çalışmalar gün geçtikçe büyüyor. Bugüne kadar 'demokrasinin hayaleti' 'kültürel geri dönüş' ve 'küreselleşmenin kaybedenleri' gibi ana akım tezlerin yanında finanstan felsefeye kadar uzanan geniş bir yelpazede üretilen fikirler bu boştan çıkarmayı anlamlandırmayı deniyor. Ancak popülizmin küresel cazibesi gizemini koruyor çünkü hiçbir girişim hem çağdaş hem de tarihsel popülist vakaları kucaklamayı başaramıyor, ayakkabı Cindirella'ya uymuyor. Bu tez üç aşamalı bir argümantasyon ile bu gediği kapatmayı hedefliyor. İlk olarak siyasal iletişimi merkeze alan bir popülizm anlayışından beslenerek popülist figürlerin iz bıraktığı tüm tarihsel ufukları kapsayan bir okuma öneriyor. İkinci aşamada bu tarihsel duraklarda sıklıkla tekrar eden iletişim pratiklerin varlığına işaret ederek popülizmi başarıya götüren asıl aktörü -iletişim stratejilerini- analiz ediyor. Son olarak ortaya çıkan popülist iletişim repertuarının post modern dönüşümün hayatın her alanında yarattığı fırsat yapılarıyla kusursuza yakın bir birliktelik kurduğunu gözler önüne sererek bugünlerde Peru'da Filipinler'e dünyanın her yerinden birer birer fırlayan popülist hareketlerin var oluşuna yekpare bir anlam sağlıyor. Çağdaş popülizm ne bir hayaleti andırıyor ne de sarhoş bir misafire benziyor. Popülist figürlerin post modern hanemizin yeni paydaşları olduğu gerçeği, popülizmi kabul etmek, dönüştürmek ve yenmek için yeni yollara ihtiyaç olduğunu ve inkâr edilemez kılıyor. Anahtar Kelimeler: Popülizm, Siyasal iletişim, Postmodernite, Fırsat YapılarıIn the new decade, populism is experiencing a golden age when it is in power in a third of the world. In line with the number of populist figures and the increasing share of the vote, academic studies under the heading of populism are growing day by day. To date, mainstream theses such as 'the ghost of democracy', 'the cultural backlash' and 'the losers of globalization', as well as ideas from finance to philosophy, have attempted to make sense of this hollowing out, but the global appeal of populism remains a mystery because no attempt to embrace both contemporary and historical populist phenomena – shoe of Cinderella. In this thesis I aim to close this gap with a three-stage argumentation. First, I propose a reading that encompasses all the historical horizons left by populist figures by drawing on an understanding of populism centered on political communication. In the second stage, I point to the existence of communication practices that recur frequently at these historical eras and analyzes the main actor that drives populism to success - communication strategies. Finally, by revealing the near-perfect coexistence of the populist communication repertoire with the opportunity structures created by the postmodern transformation in all spheres of life, I provide a unified meaning for the existence of populist movements that are now popping up all over the world from Americas to Far-East. Contemporary populism neither resembles a ghost nor a drunken guest. The fact that populist figures are the new stakeholders in our postmodern household makes it undeniable that new ways to acknowledge, transform and defeat populism are needed. Keywords: Populism, Political communication, Postmodernity, Opportunity Structures